KLEIN-ZUNDERT – Op zaterdag 16 juni 2012 meldden 51 deelnemers zich bij Restaurant & Brasserie De Moerse Bossen in Klein-Zundert. De zon slaagde er aardig in door de wolken te breken, de temperatuur was goed en de ontvangst zeer vriendelijk. Daardoor was de stemming gelijk opperbest. Op het terras werden de gebruikelijke gebakjes bij de koffie dan ook met smaak verorberd. Slenterend tussen de auto’s op de parkeerplaats werden de door de jaren heen ontstane vriendschappen weer verstevigd.
Door welke streek reden we?
Zoals je uit de titel al kunt opmaken, reden we door een grensstreek en wel die tussen Westelijk Noord-Brabant en de Belgische Noorderkempen. Sinds de Middeleeuwen werd zo’n vijf eeuwen lang in dit gebied op grote schaal turf gewonnen. Daarvoor werden ontwateringssloten gegraven en kanalen voor de afvoer van de turf voor verkoop in de grote steden, zoals Dordrecht en Rotterdam. In de uitgeveende kommen ontstonden vennen en natte heide. De overgebleven ondergrond is niet erg vruchtbaar en weinig waterdoorlatend, waardoor het voor de mens niet echt geschikt was om er zich te vestigen. Daardoor is het lange tijd dun bevolkt gebleven. Er ontstonden bossen en heide en ondanks de ontginningen in het begin van de 20e eeuw is het nog steeds een sterk beboste streek.
Wat kwamen we zoal tegen?
Con en Koos hadden een mooie route uitgezet. Zundert was de geboorteplaats van Vincent van Gogh. Herinneringen daaraan zijn het Van Goghkerkje, waar de vader van Vincent predikant was, en het Van Goghhuis, een kunstcentrum op de geboortegrond van de schilder. De route voerde ons door Oudenbosch, bekend door de verkleinde uitvoering van de Sint Pieter uit Rome, op de voorgevel na ontworpen door Cuypers (jawel, die van het Rijksmuseum in Amsterdam). Die basiliek hebben we ook van binnen bekeken. Mooi hoor. Men had weer duidelijk zijn best gedaan om de mens zich zo nietig en onbetekenend mogelijk te laten voelen. Maar het geheel dwong wel respect af voor de bouwkunst.
Buiten de basiliek stond een leuke gele Mercedes 190D uit 1985 met twee heren erbij. Ze raakten met ons in gesprek, hadden nog nooit van de GCCC gehoord en werden vervolgens uitgenodigd om aan te haken. Het bleek nog mogelijk voor hen om ’s avonds mee te eten en inmiddels zijn ze ook lid van de club. Zo neemt je leven ineens een wending. Welkom Jørg en Marcel!
Bakkersmolen
Nog een tussenstop was er bij de Bakkersmolen te Wildert. Deze stellingmolen maalt meel dat in de bakkerij daarnaast verwerkt wordt. Dit gebeurt via aandrijfriemen die verbonden zijn met een historische Britse stoommachine uit de vroege jaren van de 20e eeuw. Tevens is er een stoommachinemuseum en een winkel waar de in bakkerij vervaardigde lekkernijen verkocht worden. Diverse deelnemers hebben daar wat lekkers gekocht en gelijk opgegeten, terwijl vele anderen vrij kort daarvoor bij een uitspanning op een kruispuntje in een bos al wat gegeten hadden.
De molen werd ook van binnen beklommen. Steile trappen moesten daarvoor genomen worden maar het was de moeite waard. Indrukwekkend wat daarbinnen allemaal beweegt en draait. Ook indrukwekkend hoeveel harder de molen gaat draaien als de wind wat toeneemt. En er zaten niet eens zeilen op de wieken.
Epiloog
Het weer hield zich goed de hele dag. De cabrio’s konden allemaal open rijden. Terug bij de De Moerse Bossen dronken we nog wat op het terras en deed Con de prijsuitreiking van de fotopuzzel. De derde prijs was voor Rutger en Geert met de op die dag nog toepasselijk oranje Daf 55 Coupé. De gedeelde eerste prijs was voor Huub en Kris met de BMW Bauer en, zoals gewoonlijk, Hans en Marc met de Alfa Romeo GTV.
Vervolgens konden we aanschuiven aan het diner. Hierbij bleek dat Con en Koos een zeer goede keuze gemaakt hadden met dit restaurant. Het eten was bovengemiddeld smakelijk en goed verzorgd, met veel soorten groenten en allemaal meer dan voldoende. Vermaak kwam van één van de jonge obers, die in zijn eentje gayer was dan wij allemaal bij elkaar.
Tijdens het eten viel er toch nog een enorme stortbui. Gelukkig hadden we die zien aankomen zodat alle daken nog tijdig dicht waren en niemand hoefde te hozen. Daarna klaarde het weer op en kon iedereen met goed weer naar huis rijden. Dank aan Con en Koos voor deze leuke rit!